Wisseling van voorzitter per 1 januari 2013

Per 1 januari 2013 is Silfraire Delhaye met algemene stemmen gekozen tot voorzitter van het IP.  Symbolisch  wordt door Herman Bussemaker de voorzittershamer, in de vorm van een verzilverde rijstlepel, overgedragen aan Silfraire. Herman Bussemaker blijft wel lid van de delegatie van het IP en zal zekere in de eerste tijd nog steeds beschikbaar blijven om advies te geven.

De afscheidnemende voorzitter wordt geprezen om zijn openheid, integriteit en vriendelijkheid. Het IP is onder zijn voorzitterschap een organisatie geworden die nu op de kaart staat. Als opvolger van de vorige voorzitter werd jarenlang gezocht naar een onafhankelijke voorzitter, waarbij vele namen zijn langsgekomen. In eigen gelederen werd deze uiteindelijk gevonden.

Het doel van Herman Bussemaker was om het IP een grotere bekendheid te geven als organisatie die de belangen behartigt van de Indische groep en als lobbyclub. Van groot belang was het om in de politiek belangstelling te wekken en gehoord te worden.

De Indische Kwestie was belangrijk item in zijn voorzittersperiode. Op 28 oktober 2009 werd gedemonstreerd op Het Plein in Den Haag. Daarbij waren Marjo van Dijke en Halbe Zijlstra de Kamerleden die de NIOD rapporten wensten te bespreken in de Tweede Kamer. Helaas werd de motie Dijkstra op 30 juni 2011 vanwege de partijdiscipline afgewezen met slechts 1 stem verschil.

Inmiddels zijn door de activiteiten van de delegatie meerdere Kamerleden over de Indische Kwestie beter geïnformeerd.

Daarnaast is in zijn periode van voorzitter het IP ook overgegaan tot een rechtspersoon en een Stichting geworden. Nu kunnen er ook donateurs worden aangetrokken.

De voorzitter wijst op het belang om als Indische Gemeenschap om als een eenheid naar buiten te komen en bedankt het AB voor de steun aan hem gegeven in de afgelopen jaren. De nieuiwe voorzitter wordt het allerbeste toegewenst.

Van ons gingen heen

De vertegenwoordiger van BEGO, Freddie Cochius en van de Stichting Herdenking Gevallenen Amstelveen, Ankie Werner-Vos. Eerder al was Dick de Moor overleden. Hij was samen met Jos Hagers de initiatiefnemer voor Het Gebaar. Zij worden staande met een minuut stilte herdacht.

Mededelingen vanuit de aangesloten organisaties

De Stichting Japanse Ereschulden was vertegenwoordigd in Genève bij de vergadering van de UPR  (Universal Periodic Review). Tijdens deze zitting hebben negen ambassadeurs van diverse landen zich uitgesproken over de mensenrechten in Japan. Japan moet ook de schendingen van de mensenrechten in het verleden onder ogen zien. Met name de kwestie van de Comfort Women is nog steeds niet opgelost. De Nederlandse ambassadeur bij de VN heeft ook aandacht geschonken aan het Japanse onderwijs. De misdaden uit de oorlog zijn nu weer uit de schoolboeken verdwenen. Door meerdere landen werd Japan aangesproken over de doodstraf die zij zou moeten afschaffen.  Japan kan nu reageren op deze opmerkingen en in maart komt het rapport uit dat vervolgens naar de VN in New York als finaal rapport voor verdere behandeling. Het heeft wel degelijk zin dat men in Genève actief is. Hierdoor heeft JES ook contacten met de ILO en met de Aziatische zusterorganisaties. Daarnaast is een bezoek gebracht aan een conferentie met de zusterorganisaties van JES in Taipei.

In Japan speelt ook het wijzigen van de grondwet. Men wil een meer op de Japanse historie gerichte grondwet in plaats van degene die door Amerika werd opgelegd.

De Japanse ambassadeur deelde mee dat hij over meerdere onderwerpen wil praten en daarbij ook het Indisch Platform wenst te betrekken.

In de TV-uitzending “Max maakt mogelijk” was te zien hoe Warga Negara’s in Indonesië nu in armoede leven. De organisatie onder Sellier komt nu voor deze ouderen op. Het zou mensen betreffen die “nog nooit” zijn benaderd. Opmerkelijk was dat de stichting Halin niet werd genoemd.

De onlangs opgerichte organisatie Indonesia Nederland Society heeft een lezing heeft georganiseerd over de economische situatie in Indonesië, dat nu in de positieve cijfers is gekomen. Het ligt in de bedoeling dat vaker dergelijke lezingen worden gehouden.

De Stichting Herdenking 15 augustus 1945 wenst weer toetreden tot het Indisch Platform

Het Indisch Herinnerings Centrum bestaat 5 jaar en heeft dat gevierd met een bijeenkomst in Den Haag.

Petitie “De Indisch Kwestie”

Besloten is om de periode waarin de petitie kan worden ondertekend alsnog wordt verlegd tot eind februari 2013. Het streven is nog steeds om 10.000 handtekeningen te verzamelen. In december 2012 zijn er ongeveer 7.000 tot 7.500 handtekeningen (digitaal 4.900 en schriftelijk 2.500)  binnengekomen.

Het plan om op dinsdag 5 maart de Petitie aan te bieden hetzij aan de voorzitter van de Tweede Kamer, (mevrouw Van Miltenburg) hetzij aan de voorzitter van de Vaste Kamercommissie voor VWS (Ton Elias). Dit zal gepaard dienen te gaan met de nodige publicitaire tam tam.

Actiepunten van het IP en beleidsvoornemens

Onderzoeksvoorstel KITLV e.a.

Vernomen is dat drie instituten te weten het KITLV (Koninklijk Instituut voor Taal en Volkenkunde in Leiden), het NIOD (Nederlands Instituut voor Oorlogs-Documentatie) en het NIMH (Nederlands Instituut voor Militaire Historie) een onderzoek wensen te doen naar de handelingen van Nederlandse Militairen, de Indië-veteranen, tijdens de jaren 1945 – 1950 in Nederlands Indië. De strijd is niet zo zeer op militair gebied dan wel op diplomatiek gebied verloren. Het was toen de tijd van de antikoloniale stromingen. Dit is een trauma geworden voor velen dat al zo’n 70 jaar bestaat.

Professor Cees Fasseur heeft eerder al een onderzoek gedaan naar de excessen. Uit diverse onderzoeken blijkt dat er soms sprake is van 50 maar soms ook van 400 excessen. Dit is inderdaad een feit dat geschiedkundig moet worden uitgezocht. Een goed onderzoek zou inhouden dat ook de kant van Indonesië wordt onderzocht, maar dit zal helaas niet gebeuren. Gevreesd wordt dat dit opnieuw een kruisiging zal gaan betekenen voor de veteranen, omdat erg eenzijdig onderzoek zal worden gedaan. Indonesië wenst er niet aan mee te werken.

Het eerdere NIOD onderzoek waar dit had moeten worden uitgezocht is geen succes geworden. ( het onderzoek “Van Indië tot Indonesië”).

Lou de jong heeft indertijd wel een serie kunnen schrijven over de oorlog met Duitsland in Nederland. De bedoeling zou zijn dat er nu een dergelijke serie komt over Nederlands Indië. De drie instituten vragen voor dit onderzoek een bedrag van 2,5 miljoen. Zowel de USA als Engeland hebben hun deel van de oorlog goed gedocumenteerd, Nederland heeft dit tot nu toe nagelaten.

Gevreesd wordt dat het zal blijven bij deelbeelden. De waarheid is nu niet meer te achterhalen en het onderzoek zal wel moeten uitgaan van het oogpunt van toen.

Daarnaast kan dit onderzoek aanleiding kunnen geven tot een groot aantal claims, die al of niet gehonoreerd zullen worden en zo ja komen de bedragen dan wel ten goede aan de slachtoffers van toen? Met de heer Oostindie, die het voortouw zal nemen bij het onderzoek, is contact opgenomen.

Tentoonstelling voor kinderen in het Verzetsmuseum

Het Verzetsmuseum te Amsterdam gaat een tentoonstelling inrichten over de belevingswereld van kinderen van toen, waarnaar de kinderen van nu kunnen luisteren. De opzet bestaat uit een aantal huisjes waarin bij elk een kind van toen het verhaal doet. Het zijn 4 kinderen uit Nederland te weten een Joods Meisje, een jongen waarvan de vader is omgekomen in het verzet, een jongen die ‘niets’ heeft meegemaakt en een dochter van een NSB-er.

In de hoek in een neergestort vliegtuig worden verhalen verteld van kinderen uit andere delen van de wereld, zoals uit Indië, Suriname en de Antillen. Toen het IP hierop werd geattendeerd heeft zij schriftelijk bezwaar gemaakt tegen deze Eurocentrische opzet.

Voor advies bij de opzet van deze tentoonstelling is men te rade gegaan bij docenten geschiedenis uit de omgeving van Amsterdam. Uit ervaring weten wij als Indische gemeenschap dat de docenten geschiedenis slecht op de hoogte zijn van het gebeuren in Indië tijdens de Tweede Wereldoorlog. Beter was geweest om contact op te nemen met de Indische gemeenschap zelf.

Liesbeth van der Horst de directeur van het Verzetsmuseum, meent dat in 1 ½ uur de tentoonstelling bekeken en beluisterd kan worden. Helaas zijn in het neergestorte vliegtuig, waarin o.a. verhalen uit Indië zijn te horen, zijn maar twee stoelen beschikbaar.

Gelukkig zijn er ook musea waar wel evenwichtige geschiedenis wordt getoond zoals het museum in Soesterberg en in Den Helder over respectievelijk de landmacht en de marine.

Onderwijs in Nederland

Naar de minister van Onderwijs, Jet Bussemaker is een brief geschreven om aandacht te vragen voor het onderwijs over de Tweede Wereldoorlog in Azië. Daarin worden voorstellen gedaan zoals een opfrisdag voor docenten geschiedenis, waarbij hen een cursus over de oorlog in Indië wordt aangeboden. Een andere oplossing zou ook kunnen zijn dat via de ouders de docenten worden gewezen op bijvoorbeeld het strip boek de Terugkeer.

De schoolbesturen zijn vaak wel ontvankelijk over dergelijke opmerkingen. Het is derhalve goed om hen hierop attent te maken en hen te benaderen. De geschiedenis kan ook een onderwerp zijn voor spreekbeurten.

Wij verwijten Japan dan wel dat zij de geschiedenis weglaten uit haar leerboeken, maar in Nederland is dit al evenmin goed geregeld.

Contact met Kamerleden

Tenslotte is opnieuw de activiteit gestart om de Kamerleden na de val van het Kabinet en de verkiezingen te informeren over de Indisch Kwestie. Veelal zijn de Kamerleden op de hoogte van deze zaak.

Indische Kwestie

De wens is om erkenning te krijgen en excuus te ontvangen met daarnaast een compensatie aan de levenden en voor zover dat nog mogelijk is aan plaatsvervangers, zoals deze ook is gegeven aan bij de Joodse groep. In eerste instantie is het van belang dat er van de regering en het parlement erkennen dat er in het verleden veel fout is gegaan. De Tweede Kamer zou dit aan de regering kunnen afdwingen om dit uit te spreken.

Een vergelijking wordt gemaakt met de Japanse Amerikanen die via Reagan een erkenning hebben ontvangen. Dit is op morele basis gedaan, nadat een proces hierover was verloren. De Amerikaanse en (ook de Canadese) regering heeft haar verantwoordelijkheid op zich genomen. Deze erkenning die voor ons het belangrijkste is, kan worden gegeven naar aanleiding van de bespreking van de NIOD rapporten in de Tweede Kamer. Daarna wordt gedacht aan een  ‘compensatie/tegemoetkoming’ in de vorm van een Ex-Gratia betaling. Dit is een betaling uit verantwoordelijkheid en staat los van juridische verplichtingen.

WOB-procedure

Het IP is een juridische actie gestart om via de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB) de stukken op te vragen die betrekking hebben op het tot stand komen van Het Gebaar. Het is vooral een signaal om te laten weten dat het nu menens gaat worden.

Ook de vragen over het traktaat van Wassenaar zijn nog niet verder ter sprake gekomen in de Tweede Kamer. De organisaties vragen zich af of  de Stichting Het Indisch Platform wel onder VWS moet vallen dan wel beter thuishoort onder het Ministerie van Sociale Zaken.

Ook uw vrienden en kennissen mogen en kunnen de petitie Indisch Kwestie ondertekenen!!!