Activiteiten rondom de Indië-herdenking in samenwerking met Bibliotheek Breda en Bredaas Stadsarchief
Op zondag 15 augustus 2010 organiseert Stichting Arjati de Indië-herdenking bij het monument in de achtertuin van Woonzorgcentrum Raffy. Het officiële programma begint om 14.00 uur en zal rond 15.00 uur afgelopen zijn. Na 15.00 uur begint het informele programma en kunt u bloemen bij het monument leggen en zal het Kion koor onder leiding van Johnny Rahaket verschillende liederen ten gehore brengen. Ook bestaat de gelegenheid om na te praten, verhalen te vertellen aan de meegekomen kinderen en kleinkinderen en de tentoonstelling van Will van de Corput te bezichtigen. Tegen betaling zijn hapjes en drankjes te verkrijgen. Mocht u na 16.00 uur een warme maaltijd willen gebruiken, geeft u zich dan op voor 5 augustus via de receptie van Raffy (tel. 5225150) Kosten bedragen 5 euro per maaltijd.
Stichting Arjati stelt het belang van samen herdenken voorop. Als straks de 1e en de 2e generatie er niet meer is, zal herdenken toch belangrijk blijven. Dit kan echter alleen als we de geschiedenis kennen. Om meer bekendheid te geven aan de geschiedenis van Nederlands Indië tijdens de periode 1941 – 1949, plaatst Stichting Arjati de tentoonstelling ‘Vergeten Oorlog’ van dinsdag 3 augustus 2010 tot en met zaterdag 28 augustus 2010 in de Bibliotheek Breda aan de Molenstraat 6. De tentoonstelling laat u foto’s en tekeningen zien van de oorlog en de Bersiapperiode.
Een achttal gefilmde gesprekken met Indische en Molukse repatrianten maakt eveneens deel uit van de tentoonstelling. De interviews werden gemaakt door dr. C. Wouters in opdracht van het Stadsarchief Breda. Ze vormen een onderdeel van het oral-history project, waarmee het stadsarchief een jaar geleden is begonnen. Doel is om met de persoonlijk ervaringen van direct betrokkenen het beeld van de historische werkelijkheid verder in te kleuren.
Al eerder kwamen mensen aan het woord die de crisisperiode in de jaren dertig hadden meegemaakt en anderen die vertelden over hun ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog: onderduikverleners, verzetsmensen, Poolse bevrijders, maar vooral ook gewone burgers. Ook Bredase dienstplichtigen die na de oorlog naar Nederland Indië moesten, werden geïnterviewd en al deze gesprekken zijn te zien op de website van het stadsarchief: www.stadsarchiefbreda.nl
Vanzelfsprekend komen nu ook degenen die zich vanuit Nederlands Indië in Breda vestigden aan bod: Hoe hebben zij destijds de Japanse bezetting doorstaan? Wat hebben ze meegemaakt in Soerabaya tijdens de Bersiap, toen jonge Indonesische nationalisten hen bedreigden, gevangen namen en martelden? Waarom gingen sommigen naar Nieuw Guinea en hoe was het om daarna in Nederland weer een nieuw leven te beginnen. Hoe werden de Indische en Molukse families hier ontvangen en hoe is het ze vergaan hier in Breda na al die jaren?
De geïnterviewden vertellen op vaak zeer persoonlijke en openhartige wijze hun verhaal en verrijken daarmee de geschiedenis van de Indische en Molukse repatrianten met betekenisvolle details. De interviews zullen tijdens de tentoonstelling voor het eerst te zien zijn.
Mocht u verder nog vragen hebben over de tentoonstelling, de interviews of de herdenking dan kunt u contact opnemen met Magda Wallenburg, voorzitter van Stichting Arjati via m.wallenburg@arjati.nl of telefoon 076 5876997.
De tentoonstelling loopt op zijn einde. Graag wil ik u erop attent maken dat u na afloop van de tentoonstelling de interviews kunt terugvinden via http://www.stadsarchief.breda.nl. onder het kopje ‘vehalen’.
Naast deze interviews kunt u ook de verhalen zien van Bredase dienstplichtigen in Nederlands-Indie
Vergeten oorlog?
Kan je dat zo maar vergeten? Ik denk het niet en zeker mevrouw Christel van Dijk niet. Ze is nu 87 jaar en kan het zich nog feilloos herinneren; zo iets te hebben moeten meemaken zit als het ware in je huid en op je netvlies. (noot arjati: het artikel van mevrouw van dijk is te lezen op http://www.internetbode.nl/DorisEpaper/06%20De%20Bredase/epaperarchive/2010/08-04/epaper/1815362.htm)
De tentoonstelling waar foto’s en (aan)tekeningen te bezichtigen zijn in de Bieb spreken al boekdelen. Bovendien doen de interviews van de Indische en Molukse Bredanaars ook al getuigen van het onvoorstelbaar leed wat men heeft geleden.
En nog altijd zijn er Indische (Nederlanders) mensen, die de gevolgen ervaren van de oorlog in het huidige Indonesië, doordat zij om uiteenlopende redenen niet naar Nederland konden gaan zoals de Indische- en Molukse mensen, die hier inmiddels 65 jaar leven en waarvan de (klein)kinderen hier geboren zijn.
Dit nageslacht weet er nagenoeg weinig of niets van, wat hun (groot) ouders hebben meegemaakt, zelfs niet wie ze oorspronkelijk zijn……
“Gelukkig” zijn er mogelijkheden te over om dat na te gaan en nog belangrijker: dat het in het onderwijs wordt opgepakt ; het is wel geschiedenis, maar een geschiedenis die zó bepalend is, dat je er niet om heen kan.
Het is een geschiedenisboek, dat zogezegd “net als de bijbel open moet blijven liggen”, niet een boek dat je gewoon even leest en dan dichtklapt en weer in de boekenkast zet, want het voornaamste doel is: er iets uit te leren ( geleerd hebben) nl. dat het nooit meer voor mag komen!
Oorlog in de kou is erg, maar oorlog in de brandende hitte ook, oorlog is altijd erg. Het is niet gezond!
Daarom wil de stichting Arjati dit Koloniaal verleden – buiten het bewaren en beschermen van ons Indisch Cultureel Erfgoed – benadrukken, door mensen zoveel mogelijk hun verhaal te laten doen. ’t Is moeilijk, want het heeft natuurlijk met emoties te maken die soms heel diep zitten, maar door erover te praten (te schrijven net als mw. Christel van Dijk )
schakel je over op je verstand wat dan kan betekenen, dat je er anders tegen aan gaat kijken.
Het is dan niet ineens minder erg, maar “het lucht zogezegd je hart” en dat is altijd beter en gelukkig zijn er mensen om ons heen die een luisterend oor kunnenbieden. Het is aan te bevelen, daar dankbaar gebruik van te maken. Wij zijn toch op de wereld om elkaar te helpen en zeker na de ervaringen die wij elk jaar op 15 augustus Samen Herdenken.
Laten we ons op die dag voorbereiden door ons voor te nemen Open te staan voor elkaars leed dan kunnen we het ook samen aan.
Samen zijn we sterk!