De eerste week zit erop en we zijn er trots op dat we de expositie naar Breda hebben gehaald. Maar nog trotser zijn we op onze vrijwilligers die een aantal uren per dag achter een eigen Arjati tafeltje staan en de bezoekers van informatie voorzien. Niet alleen over de expositie, maar ook over de activiteiten die Stichting Arjati organiseert. Zo terugkijkend waren deze uurtjes van de vrijwilligers zeer gevuld en hoe heerlijk was het om met twee vrijwilligers te staan, waardoor je echt tijd kon maken om naar de verhalen van de bezoekers te luisteren.

 

In deze update extra aandacht voor de verhalenmiddag op zaterdag 17 oktober jl. Vrijwilligster Charlene Vodegel schreef hierover het volgende.

Afgelopen zaterdagmiddag 17 oktober 2015 waren de vrijwilligers van Stichting Arjati,  Elly Hoed en Charlene Vodegel, de twee gastvrouwen in de bibliotheek van Breda tijdens deze expositie.  Haar bezoekers werden ontvangen met spekkoek en een luisterend oor.

 

Via sociaal media ging er een flyer uit met de boodschap: Wie heeft er een Indisch bijzonder verhaal, en wij geven JOU een podium. Het is altijd spannend wie hier op afkomen. Tussen alle boodschapjes en het zaterdag-shoppen ontvingen zij toch veel belangstelling.  Bezoekers hebben gelezen van deze expositie of liepen toevallig langs om een boek te lenen. Het waren Brabanders, maar ook bezoekers uit Amsterdam en Spijkenisse liepen rond. Indische gezinnen, echtparen, personen met iemand in de vriendenkring van Indische achtergrond, personen met Indische buren, een vierde generatie meisje die haar spreekbeurt over Indonesië wilt gaan houden. Kortom, er was in ieder geval veel diversiteit aan verhalen.

Het publiek werd vooral getriggerd door de enthousiaste stem van Elly die door de microfoon aan mensen vroeg ‘Wat heeft u met Indisch?’ Mensen waren open en wilden zeker hun verhaal kwijt. Het was indrukwekkend dat dit zo liep.

 

 

Elly Hoed is sinds dit jaar officieel vrijwilligster van Arjati geworden. Een van haar eerste taken was om ladyspeaker te zijn tijdens het Brindofestival dat in mei 2015 plaats vond. Zij voelt zich bevoorrecht om deze taken te mogen doen. Elly behoort tot de tweede generatie, en vooral de laatste tien jaar is zij bezig met haar eigen roots. ‘Wat is niet mooier om in een stichting als Arjati dit met z’n allen uit te mogen dragen. Ik hoop van harte dat ik dit nog lang met de andere vrijwilligers mag doen! Mijn complimenten gaan uit naar het bestuur van stichting Arjati die steeds met mooie activiteiten komt, haar mooie roeping uitdraagt en dit op de kaart zet.

Mevrouw Legand stond centraal deze middag. Zij zat op de mooie fauteuil van de Bredaase bibliotheek en zat echt in haar vertel-mood. Ze vertelde mooi en elke herinnering zat nog goed in haar geheugen. Ooit hoopt ze deze verhalen goed op papier te kunnen zetten. Deze mevrouw sloot af met het zingen van twee Indische liedjes. Ze begon met Nina Bobo en vervolgens legde ze het liedje Burung Kaka Tua uit. De vierde generatie Indische kinderen zat op een kussen op de grond en luisterden zeer aandachtig. Ze verstonden er niks van maar werden helemaal stil van deze liedjes. Zij vertelden dat ze een Indische opa hebben.

 

Het verhaal dat een Nederlandse vrouw haar eerste zoen kreeg van een Indonesische jongen, oeps een Indische jongen zorgde ook weer voor veel gemompel, gelach en enige uitleg aan deze mevrouw.  Deze middag had een leuke afsluiting. Deze Nederlandse vrouw zei; ‘Ik ben blij dat de Indische mensen naar dit koude kikkerland zijn gekomen.’ Ze noemde letterlijk koude kikkerland. ‘Ja, jullie Indische mensen stralen helemaal geen kou uit, maar een bepaalde warmte waarvan wij nog veel van kunnen leren.’

Elly en Charlene kijken terug op een mooie en interessante middag, het was een leuke samenwerking en dankbaar dat wij de persoonlijke verhalen mochten aanhoren.

 

Mocht u de tentoonstelling nog willen bezoeken? Deze duurt tot en met woensdag 28 oktober.

 

Meer foto’s over deze expositie vindt u binnenkort in het foto album van Stichting Arjati.