Elke persoon heeft soms een verhaal waarvan dat ene puzzelstukje nog ontbreekt. Ze willen dat stukje nog vinden om je eigen verhaal compleet te maken. Bijvoorbeeld leven met een vader die uiteindelijk niet jouw biologische vader blijkt te zijn. Dit behoort tot de geschiedenis van nakomelingen van Japanse vaders die zijn geboren in Nederlands-Indië.   

Op dinsdagavond 6 september 2016 j.l. werd in Theater Chassé te Breda de film vertoond : Children’s Tears. Dit werd georganiseerd in samenwerking met stichting Arjati. Ongeveer honderd bezoekers kwamen naar het Chassé theater om deze indrukwekkende documentaire te bekijken. Een van de vertellers in Children’s Tears is Ron Meijer, die eveneens aanwezig was tijdens de filmavond in Breda. Hij leidde de documentaire met zijn persoonlijk verhaal in:

‘Mijn naam is Ron Meijer, geboren in 1946, in het toenmalige kolonie Nederlands.-Indië,  de plaats Makassar (Ujung Pandang) het eiland Celebes tegenwoordig Sulawesi.

Ik ben 70 jaar en gepensioneerd , bestuurslid van de vereniging Japanse Indische Nakomelingen (J.I.N.) verder geef ik gastlessen 2^e wereldoorlog tot heden op lagere en middelbare  scholen wat gecoördineerd wordt door  het Herinneringscentrum kamp Westerborgh’

In 2008 deed de Japanse  cineaste en documentaire maakster  Yuki Sunada  een verzoek  bij  stichting JIN om te vragen of er leden bereid waren mee te doen aan een interview waarbij ook gefilmd werd. Yuki  hoorde  voor het eerst van het bestaan van Japans Indisch-Nederlandse  Nakomelingen, hierna kortweg JIN te noemen,  tijdens het maken van haar documentaire over Britse en Japanse veteranen tijdens de Birma oorlog. Haar grootvader vocht tijdens die oorlog voor Japan en haar film kreeg de titel “Grandfather I am in England”.

Ron Meijer heeft zich  aangemeld om mee te doen aan het interview. Niet wetende dat na 71 jaar zijn geschiedenis verhaal wordt gedeeld met een breed publiek en dat de documentaire Childerens Tears een mooie productie is geworden. Ron vertelt hierover het volgende:

‘De interviews met JIN leden en de soms zeer trieste verhalen waarover  Yuki  als Japanse nog nooit gehoord had en de geschiedenis dat Japan de agressor was tijdens de tweede wereld  waren zaken die in Japan  en op scholen onbekend waren en niet verteld werden. Als director van deze documentaire heeft Yuki uiteindelijk gekozen voor een verslag naar de positievere kanten van de vele interviews die ze heeft gegeven. Want onze JIN verhalen troffen haar zeer diep en werden soms lichamelijk te emotioneel voor haar waardoor ze de eindmontage van de film enige tijd moest laten rusten.’

 ‘Wij zijn de vergeten en lang verzwegen  kinderen van Japanse militairen, die  het predicaat Kinderen van foute ouders door de dagblad pers kregen. Wij vinden dat we ook het recht hebben om te weten wie onze vaders  zijn en de erkenning van ons bestaan door de Japanse overheid. Het werd ook Yuki’s wens om de zoektocht naar onze biologische vaders in Japan bespreekbaar te maken zodat  ook wij onze levenscirkel  kunnen voltooien . Door middel van de vertoning  van haar documentaire waarvoor ze al enkele Awards heeft ontvangen in Japan en Indonesië heeft ze dit voor ons mogelijk gemaakt voor een groter publiek.  Zij heeft de wereld onze problemen laten zien met haar film.’

Tot slot, vragen wij aan Ron Meijer in welke vorm hij zijn medegenoten wil adviseren. Maar hij vindt dit moeilijk te beantwoorden, want ieder verhaal is anders. De verhalen lopen uiteen van zeer liefdevol tot verkrachting. Maar voor zijn eigen verwerking was het goed geweest dat hij zijn verhalen op scholen heeft verteld als gastspreker.

Toch wil Ron Meijer eindigen met de les die hij van stief/pleegvader heeft meegekregen. Waarvan zijn jeugd met hem niet makkelijk was. ‘Ik heb in ieder geval geleerd nadat wij samen een verwerkingsreis hebben gemaakt naar Japan, dat je moet leren vergeven maar niet vergeten.’

 

Voor meer informatie zie de volgende links:

http://www.jin-info.nl/

http://www.jin-info.nl/archief/ron-meijer-gastspreker/

 

Ook het boek “Met Liefde vertrekken” geschreven door Han Gieske voor geïnteresseerden is  aan te bevelen. Het boek bevat veel meer verhalen over moeders en half Japanse kinderen in Nederland

 

Nagekomen bericht:

Op 4 oktober jl. is onverwachts overleden mevrouw Hideko Gieske-Erentreich. Mevrouw Gieske was voorzitter en mede-oprichtster van de Vereniging JIN. Stichting Arjati wenst iedereen die haar dierbaar was heel veel sterkte met dit verlies. En in het bijzonder haar man Han en de kinderen.