Zaterdag 28 mei om 14.00 uur start de tentoonstelling  De definitieve reis van Nederlands-Indië naar Nederland. Een tentoonstelling van schepen in pentekeningen door de heer Bud Doove.

De tentoonstelling is een co-produktie van Stichting Arjati  en Kbs Kievitsloop. In de tentoonstelling laten we de diverse schepen in pentekeningen zien, gemaakt door Bud Doove, zelf één van die gerepatrieerden. Met de tentoonstelling wil Stichting Arjati Bud Doove in het zonnetje zetten. Vele mensen heeft hij reeds blij gemaakt met een pentekening van zijn hand van de boot, die hen naar Nederland heeft gebracht.

Na de beëindiging van de Tweede Wereldoorlog in Azië en het uitroepen van onafhankelijkheid van Indonesië vertrokken veel mensen vanuit het voormalig Nederlands-Indië per boot. Weg van het land dat hen zo lief was.

Voor velen werd de eindbestemming Nederland. Door de soevereiniteitsoverdracht in 1949 en het opheffen van het KNIL in 1950 ontstond er een echte volksverhuizing en zochten vele mensen een veilig onderkomen in o.a. hun nieuwe vaderland Nederland.

Dit werd het nieuwe thuisland van vele zogenaamde gerepatrieerden. De gemiddelde reis duurde ongeveer een maand. Een reis van de warme tropen naar een klein koud en nat Nederland. Voor velen was het een gedwongen vlucht, voor anderen een eigen keuze.

Een bijzondere aanvulling is gemaakt door leerlingen van groep 7 van Kbs Kievitsloop. Zij hebben een aantal mensen geïnterviewd die de overtocht zelf hebben  mee gemaakt en opgetekend in een mooi verslag. Deze interviews geven extra aanleiding tot het vertellen van verhalen van en over deze bijzondere periode. Hiermee houden we dit onderdeel van onze Nederlandse (vaderlandse) geschiedenis levend en doen we recht aan de vele duizenden, die dit aan den lijve hebben ondervonden. Dat de pentekeningen van Bud, mooie herinneringen en verhalen naar boven brengen die we met elkaar mogen en kunnen delen.

Maar wie is Bud eigenlijk? Leest u hieronder zijn verhaal.

Hallo,

Mijn naam is Bud Doove, geboren in Rotterdam in 1941.Mijn vader was sergeant majoor bij het K.N.I.L. en kwam in 1939 met mijn moeder en twee oudere zusjes voor zes maanden met verlof naar Nederland om zijn ouders in Rotterdam te bezoeken. Het liep wat anders, de oorlog brak uit en ik ben daar onder kanongebulder geboren.

Mijn vader moest onderduiken en ging bij het verzet in Ginneken en kwam na allerlei omzwervingen via Australië weer in Indie, Batavia  terecht. Direct na de oorlog hier en in Indië is mijn moeder met de kinderen met de boot De Oranje naar Indië vertrokken. Dat was mijn eerste  contact met een zeeschip waar we wel vier weken op bleven,omdat de reis gewoon zolang duurde. Van deze reis kan ik me nog veel herinneren, waarschijnlijk omdat het geheel zoveel indruk op me maakte.

Bij aankomst in Tandjong Priok stond mijn vader ons op te wachten op de kade en bracht ons naar huis, waar alle bediendes ons op stonden te wachten. Dat was even wennen, een baboe voor de boodschappen, een om te koken, een om schoon te maken en een om ons naar school te brengen en in het bad te doen.

Het was een geweldige tijd en we vonden het jammer dat we weer terug moesten naar Nederland omdat het niet meer veilig was daar te blijven. Omdat mijn ouders de reis zelf moesten betalen, mijn vader was inmiddels uit het K.N.I.L. gestapt, kregen we twee hutten aan boord van de Willem Ruys vlaggenschip van de Koninklijke Rotterdamse Loyd.

De terugreis op dat schip was geweldig, ik was alweer de nodige jaren ouder en kan me echt alles herinneren van deze reis en van het schip waar ik stiekem in mijn eentje op onderzoek ging. Je kon van achter naar voor en weer terug zonder door iemand weggestuurd te worden. Mijn liefde voor schepen is daar begonnen.

Na mijn opleiding zeevaartschool in Breda toch maar niet gaan varen, maar een opleiding gevolgd in  technisch tekenen en later tot tekenaar constructeur. Gelukkig was ik redelijk goed in perspectief en ben begonnen via diverse kunstmarkten woningen en schepen in opdracht te maken.

Na mijn pensioen heb ik enkele schepen ingelijst en deze via Magda Wallenburg aan Raffy gegeven. Het is eigenlijk de schuld van Magda dat ik al meer dan tien jaar tekenles geef als vrijwilliger bij Raffy.

Vriendelijke groeten,

Bud Doove.

De tentoonstelling is geopend van 14.00 uur – 17.00 uur op de volgende dagen:

Za 28 mei, wo 1 juni, za 4 juni, wo 8 juni, vr 10 juni, wo 15 juni, en vr 17.

Gedurende de openingstijden van de tentoonstelling is een vrijwilliger van Stichting Arjati aanwezig.

De tentoonstelling wordt gehouden in Woonzorgcentrum Raffy, Bernard de Wildestraat 400 te Breda. Het grand café van Raffy is geopend, waar u tegen betaling wat kunt gebruiken. Alles is rolstoeltoegankelijk.

Mocht u met een groepje willen komen, of buiten de aangegeven data en tijden, dan graag even een bericht naar Ernst Breuer,  e.breuer@arjati.nl We maken dan een gepaste afspraak met u.